Minister Henk Kamp van Economische Zaken wil windturbineparken binnen de 12 mijlszone bouwen, dichtbij de kust, “nearshore” heet dat met een mooi woord. Minister Kamp vindt windturbineparken dichtbij de kust ‘een reële optie’. Daarbij wordt het beleidsstandpunt windparken buiten de 12 mijlszone te bouwen verlaten. Kamp zegt dat bouwen van windparken dichtbij de kust goedkoper is.
Hoe komt hij aan die wijsheid? Waar komt het idee vandaan om dichtbij de kust te windparken te gaan bouwen en te denken dat het goedkoper zou zijn?
Het eerste Nederlandse windturbinepark “Egmond aan zee” is binnen de 12 mijlszone (23km) vanaf de kust gebouwd. Alle volgende windturbines zouden buiten die 12 mijlszone gebouwd worden, zoals het tweede park “prinses Amalia”. Nieuwe vergunningen voor windturbineparken zijn afgegeven voor locaties verder op zee, zoals voor de parken waarvan de bouw nu wordt voorbereid zoals Gemini (boven de Waddeneilanden) en Luchterduinen (voor de kust van Noordwijk). Hoe komt de politiek nu weer op het idee om binnen de 12 mijls-zone te bouwen?
Het antwoord is te vinden op de website van Pondera Consult.
Ter gelegenheid van de ingebruikname van een nieuw kantoor, in januari, heeft Pondera Consult zich in het nieuws gespeeld met een idee om kabinet Rutte II te helpen de duurzame energie doelstelling, 16% in 2020, te halen met : “Northsea Nearshore Wind”. Drie gebieden binnen de 12 mijlszone moet een extra impuls geven van zo’n 3500 MW. Dat zijn 700 turbines van 5 MW, of 500 turbines van 7 MW, op de Noordzee te plaatsen.
De presentatie van het plan is hier te downloaden.
De uitgangspunten van het plan van Pondera zijn:
- Een totaal windenergie vermogen van nu 2.300 MW (On/Offshore) volgens het Nationaal Duurzame Energie ActiePlan (NREAP) moet naar 11.000 MW (On/Offshore)
- Nearshore < 10 km van de kust, leidt tot een kostenreductie van 25%.
- Selectie van 3 gebieden van minimaal 1 Gigawatt.
- Offshore wind is noodzakelijk om de duurzame energie doelstelling te halen.
- Een impuls is mogelijk met Nearshore wind = bouwen dicht op de kust.
- Nearshore (10 km afstand tot de kust), leidt tot een kostenreductie van 25%.
- Er zijn drie gebieden van minimal 1000 MW:
– Zeeuwse eilanden
– Noord-Hollandse kust
– Boven Ameland en Schiermonnikoog
De drie beoogde gebieden:
- Zeeuwse eilanden
- Noord-Hollandse kust
- Boven Ameland en schiermonnikoog
Pondera betoogt dat angst voor de gevolgen voor het toerisme heeft geleid tot het Nederlandse beleid dat windturbineparken buiten de 12 mijlszone gebouwd moeten worden. Men wijst er op dat er in Europa zo’n 40 windparken in de territoriale zee gebouwd zijn en dat veel van die locaties in de buurt van toeristische trekpleisters liggen en dat uit onderzoek blijkt dat de ervaringen niet negatief zijn.
Dat klopt. Toeristen laten zich niet verdrijven door de aanwezigheid van windturbineparken.
Toch is het de vraag of het bouwen van windturbineparken nearshore wel van wijsheid getuigd. Is het echt wel goedkoper ? Is het wel ecologisch en maatschappelijk verantwoord?
We hebben op zee voldoende ruimte om gebieden optimaal in te richten voor grootschalige windenergiecentrales. Het Waterplan heeft dat aangetoond. Grote goed ingerichte gebieden voor windturbines met zo min mogelijke conflicten met andere gebruikers van de zee is de juiste richting. Een aanpak waarbij een Europees offshore elektriciteitsnet op zee ontstaat met verbindingen tussen de Noordzee-landen kan ontstaan. Dat is een andere aanpak dan parken dichtbij de kust.
Het is de vraag of bouwen dicht bij de kust wel echt goedkoper en sneller is om de doelstelling te halen. Is er wel voldoende draagvlak, of wordt er juist weerstand opgewekt en veel ellende op de hals gehaald.
– Elk park zijn eigen aansluting op het elektriciteitsnet ?
– Elk park zijn eigen kabels prikken door door de duinen?
– Veel tijd en aandacht voor de kustgemeenten ! (stakeholders management)
– opgeven van defensie van militaire gebieden?
– Ecologische gevolgen ?
Vele vragen. Verder op zee is voldoende ruimte. In Engeland, Duitsland en Denemarken bouwt men de komende jaren windturbineparken verder op zee. Dat is de trend. Dieper water, grote windcentrales in optimaal ontworpen gebieden voor verdere schaalvergroting, seriematige constructie en onderhoud. Terug naar de kust is dat nou wel verstandig ? De reacties van de kustgemeenten Noordwijk en Zandvoort op het windturbinepark Luchterduinen van Eneco vormen een voorproefje van wat er te wachten staat.
Nearshore windenergie; wijsheid of weer een bewijs van een onstabiele beleid van de overheid?
Zoals de wind waait…
